Często kobiety w ciąży traktowane są jak wydmuszki. Nie chodź tyle, nie przeciążaj się, nie ćwicz, najlepiej odpoczywaj i dużo leż. Mam nadzieję, że osoby dające takie rady poprostu nie mają wiedzy na ten temat, a nie, że życzą nam źle. Wskazań do „leżącej” ciąży jest na prawdę mało, a nawet w ciążach podwyższonego ryzyka (zgodnie z najnowszymi badaniami) zaleca się obecnie wysiłek fizyczny.

Wysiłek fizyczny kobiet w ciąży wbrew obiegowym opiniom:

• wspomaga pompę mięśniową, tym samym układ żylny, a sprawny układ krwionośny jest niezwykle istotny u kobiet w ciąży które są szczególnie narażone na zakrzepicę,
• mocne mięśnie nóg i pośladków ułatwią poród w pozycjach wertykalnych oraz zapobiegną kontuzjom,
• silne mięśnie zmniejszą bóle: wywołane szybko zwiększającą się masą ciała, zmianą anatomii i środka ciężkości ciała, czy skutkami uwalniającego się hormonu relaksyny który rozluźnia więzadła,
• lepsze samopoczucie i więcej energii na codzień dzięki hormonom szczęścia uwalniającym się po umiarkowanym wysiłku fizycznym :)

Jeżeli przed ciąża nie ćwiczyłaś lub/i w pierwszym trymestrze bardzo źle się czułaś to nic nie stoi na przeszkodzie aby rozpocząć prace z ciałem od drugiego trymestru.

Ćwiczenia powinny być dobrane do Twojego obecnego stanu zdrowia, dlatego warto wybrać się do fizjoterapeuty lub trenera zajmującego się kobietami w ciąży którzy dobierze na początek odpowiednie obciążenie.

Na załączonym zdjęciu wykonuje ćwiczenie ciąg rumuński z obciążeniem 15 kg, czy to dla mnie dużo? Nie, bardzo optymalny ciężar, szczególnie, że mój dwuletni synek prawie tyle waży, a nim muszę dodatkowo żonglować w powietrzu, tym bardziej przydają mi się mocne mięśnie ;)